Hulp aan kind met leerprobleem
door Ingrid Willems
15 NOVEMBER 2003 - DEVENTER - De website van haar praktijk is in de maak. Nu haar kinderen wat ouder zijn ziet Ans Wildring mogelijkheden zich meer te gaan toeleggen op het helpen van kinderen met leerproblemen. Het is tijd om met haar praktijk aan de weg te gaan timmeren, vindt ze. Niet alleen via mond-tot-mondreclame, maar ook via de publiciteit.
(Foto Ab Hakeboom)
Ans Wildring draait sinds 1998 haar praktijk voor Toegepaste Kinesiologie (bewegingsleer), beelddenken en dyslexie aan de Bronsinklaan. Ze helpt hier kinderen, met name van de basisschool, die moeite hebben met taal en/of rekenen. Via mond-tot-mondreclame of via de scholen komen ze bij haar praktijk zodra zich leer- en/of gedragsproblemen en ontwikkelingsstoornissen voordoen.
Wildring doet na een intakegesprek onderzoek om te kijken of de linker en rechter hersenhelft goed samenwerken. Want dat is volgens haar essentieel om goed te kunnen lezen of schrijven. 'Ik vraag altijd aan de ouders of het kind gekropen heeft. Dat is namelijk heel belangrijk voor een goede samenwerking van de hersenhelften. Wat overigens niet wil zeggen dat kinderen die níet hebben gekropen per definitie moeite hebben met taal of rekenen.'
Hersenhelften
Om de hersenhelften beter te laten samenwerken doet zij verschillende bewegingsoefeningen met de kinderen. Daarnaast verricht ze oogonderzoeken om te zien of de oogbeweging soepel verloopt. Want als dat niet het geval is, verloopt het lezen ook niet vloeiend en lijken letters voor de kinderen te bewegen. Met oefeningen wil zij de ogen soepeler laten bewegen. Maar ook een pedagogisch en didactisch onderzoek maken deel uit van de behandeling. Na de onderzoeken maakt ze een behandelingsplan.
Wildring krijgt in haar praktijk veel kinderen die in beelden denken, de zogenoemde beelddenkers. Dat zijn kinderen die in korte tijd heel veel beelden kunnen verwerken, veel fantasie hebben en creatief zijn. Als peuter vallen ze bijvoorbeeld op door prachtige lego-bouwwerken. Ze denken heel ruimtelijk maar hebben moeite met spelling. Bovendien roept het ene beeld het andere op, waardoor beelddenkers de instructie die ze van de onderwijzer krijgen ook nog wel eens missen. Ze reikt hun technieken aan om het ruimtelijk denken even uit te zetten zodat ze zich goed kunnen concentreren op spelling of lezen. 'Alle kinderen die hier komen laat ik een dorp bouwen. Daar haal ik veel informatie uit. Beelddenkers fantaseren veel met het materiaal dat er ligt. Een hekje gebruiken ze bijvoorbeeld als spoorrail of een blokje dat op een brug lijkt leggen ze op de kop en zien dat als een skatebaan.'
Ans Wildring begon destijds als onderwijzeres in het basisonderwijs. Het begeleiden van kinderen met leerproblemen heeft vanaf het begin haar belangstelling gehad. Daarnaast deed ze jarenlang ervaring op in de zwakzinnigenzorg als arbeidstherapeut. Na verschillende cursussen kwam ze in 1991 in contact met onder meer de toegepaste bewegingsleer. In 1998 verhuisde ze met haar gezin naar de Bronsinklaan, waar ze de garage van de woning ombouwde tot praktijkruimte.
Wildring vraagt per consult, dat ongeveer vijf kwartier in beslag neemt, dertig euro.